Previous Next

آش میوه

اهالی تبریز آش‌های متنوعی درست می‌کنند و یکی از این آش های خوشمزه ولذیذ آش میوه است که در طبخ آن از نخود، لوبیا، آلو، آلوچه، زردآلو، آلبالو، زغال اخته، هویج، کلم‌برگ، پیاز، رشته‌ی آشی، رب، گوجه‌فرنگی و تره و جعفری استفاده می‌کنند. سرکه را هم به عنوان چاشنی در آخر به آش اضافه می‌کنند. طعمی دارد ترش و ملس و مزه ای ماندگار که همیشه در ذهن می ماند و خواهان دوباره تجربه کردنش می شوید.

شاید شنیدن آش میوه برای خیلی از ما ایرانی ها عجیب باشد اما در آذربایجان که مملو است از باغ های میوه خصوصا آلبالو، آلو ، آلوچه و زغال اخته که از محصولات عمده شان است غذایی است معمول و رایج.  البته اردبیلی ها ی عزیز هم این آش را درست می کنند اما با آش میوه تبریز متفاوت است.  
اهالی تبریز در طبخ آش میوه از  نخود، لوبیا، آلو، آلوچه، زردآلو، آلبالو، زغال اخته، هویج، کلم‌برگ، پیاز، رشته‌ی آشی، رب، گوجه‌فرنگی و تره و جعفری استفاده می‌کنند. طعمی دارد ترش و ملس  و مزه ای ماندگار  که همیشه در ذهن می ماند و خواهان دوباره تجربه کردنش می شوید و به دلیل داشتن انواع و اقسام میوه‌های خشک و برگه‌هایی چون زردآلو، آلوی خورشی، آلبالو و آلو قیسی، سبک و شستشو دهنده دستگاه گوارش است.

 البته آش میوه  آشی برای تمام فصول است. زمستان، بهار، تابستان و پاییز  فرقی نمی کند در تابستان با میوه تازه  و در زمستان و فصول دیگر با میوه خشک پخته میشود.  زرد آلوی تازه،   آلو سیاه  و آلبالوی تازه رنگ و بویی خوش به این آش می دهند. از همه مهمتر ترکیب طعم شیرینی و ترشی،  مزه ی ملس دلچسبی  بوجود می آورد و به نظر می رسد نه تنها هر منطفه بلکه هر خانواده ای سبک خاص خود را در پختن آش دارد بنابراین برخی به این آش آبغوره  و رب گوجه می زنند برخی هم سرکه و شیره می ریزند. برای همین است که این آش به آش ترش هم معروف است درشهر تبریز به این آش، ترشولو آش  نیز می گویند.