Previous Next

بلوار کازینو رامسر

بلوار مقابل هتل‌های رامسر مربوط به دوره پهلوی است و در شهر رامسر واقع شده است.

بلوار کازینو در سال ۱۳۱۰ همزمان با ساخت هتل قدیم رامسر ساخته شد و مربوط به دوره پهلوی اول است. خیابان کازینوی رامسر همان خیابانی است که خیلی ها آرزوی قدم زدن در آن را دارند.خیابانی که هتل قدیم را به مجتمع توسکاسرا متصل می کند و دو کیلومتر مسافت این جاده رویایی است.جاده ای که شما در دو طرف خود درختان نخل و سرو را می بینید.توسکا سرا در گذشته یک قمارخانه بوده و آن را با لاس وگاس مقایسه می کردند. در جنب شمال هتل؛ یک محوطه بزرگ که شامل باغ و یک بلوار مستقیم با طول زیاد است؛ قرار دارد. در باغ مقابل هتل؛ از فنون باغ‌سازی غربی استفاده شده است و شکل چراغ‌ها، مجسمه‌ها و حوض‌ها نتیجهٔ اندیشه نوگرایانه در این فضای شهری است. این باغ و بلوار در پهنه‌ای به اندازه تقریباً دو کیلومتر در میان کوه و دریا ایجاد شد و دو عنصر اصلی آن را هتل قدیم در کوه پایه و کازینوی کنار ساحل تشکیل می‌دهد. دیگر بخش‌های مهم این مجموعه؛ هتل جدید، عمارت شهربانی است. این مجموعه به گونه‌ای ساخته شده که هتل قدیم به واسطه یک بلوار مستقیماً به کازینوی کنار ساحل می‌رسد. در ابتدا؛ بلوار حالت آسفالت داشت، اما بعدها به پیاده‌گذر تبدیل شد و در دو سوی آن هم جاده ساخته شد.
از دهه 50 که  "بلوار معلم " و " هتل قدیم" ثبت ملی گردیدند یک چتر حمایتی برای حفاظت از آنها در منطقه گسترده شد که تا امروز ادامه دارد؛ چتری  که همه اشخاص حقیقی یا حقوقی  را موظف می سازد در هنگام ساختن یک بنا یا توسعه آن در آن نقطه از شهر رامسر مجوز اداره میراث فرهنگی را هم کسب نمایند. به واسطه این قوانین بوده و هست که امروزه تمامی ساختمانهای موجود در بلوار معلم و اطراف ان در یک جهت  « منظم » و با تناسب خاص در کنار هم و به دور از هرج و مرج بصری در کنار هم قرار گرفته اند و منظره ای « چشم نواز » هم در ارتفاع و هم در ابعاد طولی و عرضی به واسطه قانون کمربند 15 متری فضای سبز به وجود آورند. همان چتر بود که  نقش ناجی را در زمانی که مقرر گردید پیاده روی بلوار معلم بازسازی شود، ایفا نمود. در ابتدا بدون هماهنگی با اداره میراث فرهنگی کف خیابان را از ابتدای آن از جنب مصلی تا چهارراه دادگستری آسفالت نمودند و تیرهای بزرگ چراغ برق که در بلوارهای بین شهری مورد استفاده قرار می گیرد را در آن نصب کردند. زمانی که میراث فرهنگی به کارشان اعتراض نمود تمام ان آسفالتها و تیرهای چراغ برق جمع آوری شد و بر طبق نظرات کارشناسان میراث کف پیاده رو " سنگفرش " گردید و چراغهایی به مانند طرحهای اولیه در سرتاسر بلوار نصب گردید و فضای زیبایی که امروز در آن بلوار وجود دارد مرهون تلاشهای کارشناسان اداره میراث فرهنگی در سالهای نه چندان دور است.
تلاشهایی که سبب گردید این بلوار و آن هتل به مانند "نماد Symbol " شهر عمل کنند. این ادعا را از ان بابت می توان داشت وقتی گردشگری به شهر رامسر می آید در کنار این نمادها می ایستد و عکسی از بابت یادگاری مسافرتی که به رامسر داشته در دوربین خود ضبط  می کند .شاید همان گردشگر عکسهایی از حضور خود در کنار ساحل و یا در جنگل داشته باشد اما به علت نداشتن سازه هایی منحصر به فرد که نشان از رامسر در آنها نیست و با تمام شمال کشور یکسان است نیازمند توضیح است و نمی توان در همان نگاه اول گفت که این عکس در « رامسر » گرفته شده است در حالی که عکاسی در کنار این نمادها به توضیح اضافی نیاز ندارند و هر گردشگری گه یک بار به رامسر آمده با آنها آشنایی کامل دارد.
علاوه بر جنبه نمادی هتل قدیم ، می توان به زیبایی شناسی معماری آن بنا اشاره نمود. بنایی که بر مبنای معماری تخت جمشید و ایران باستان بنا نهاده شده است ؛ می توان از پله های باشکوه آن تا نقش برجسته ها و تزیین های داخل هتل قدیم رامسر یاد کرد . این بنا به گونه ای است که بنا به ادعای نویسنده کتاب « دخترم فرح» پادشاه مغرب تحت تاثیر این بنا دستور داد همانند آن در مغرب بنا کنند.
طرح هتل قدیم، در سال ۱۳۰۷ (در برخی منایع ۱۳۱۰) توسط مهندسان آلمانی تهیه و در سال ۱۳۱۲ یا ۱۳۱۱ (در برخی منایع ۱۳۱۷) خورشیدی به بهره‌برداری رسید. سبک معماری این هتل شباهت زیادی به معماری آرت دکو اروپا دارد. ساخت این هتل سه سال به طول انجامید. این هتل دارای یک زیرزمین است که بعدها به سفره‌خانه سنتی تبدیل شد. اروپایی‌ها و بویژه آلمانی‌ها در ساخت هتل نقش بسزایی داشتند و این هتل مجموعه‌ای از سلیقه‌های آلمانی، انگلیسی و ایتالیایی را در خود گرد آورده است . طراحی داخلی هتل توسط انگلیسی‌ها انجام شد و ایتالیایی‌ها هم طراحی محیط بیرون آن را انجام دادند.