Previous Next

نقش برجسته تنگه سروک

نقش تنگ سروک که بر صخره اي در يک دره بلند از پايه هاي زاگرس در شهرستان کهگيلويه تراشيده شده.

این نقوش در فاصله ۵۰ کیلومتری شمال بهبهان، شهرستان بهمئی و 6 کیلومتری بخش لیکک استان کهگیلویه و بویر احمد قرار دارد. نام این تنگه شاید به خاطر سروهای زیبای زربین روییده در آن باشد و همچنین به «تنگ سولک» نیز معروف است. در تنگ سروک ۱۳ نقش برجسته و سنگ نوشته بر روی ۵ قطعه سنگ جداگانه حجاری شده که همگی مربوط به دوره الیمائی- اشکانی هستند. راه سنگفرش اسب رو، چشمه گوردک و سروهای زربین جلوه ی ویژه ای در این منطقه زیبا به نمایش گذاشته اند. به علاوه آنکه نقوش برجسته تنگ سروک صحنه های گوناگونی از آیین های باشکوه باستانی، نمادهای دینی، رزم های سواره نظام و پیاده نظام، تاجگذاری و تاج‌ستانی و گرفتن حلقه قدرت در حضور خدایان، شکار شاهی، تشریفات و خوش آمدگویی را در دل کوهستان برای آیندگان به ودیعه گذاشته است.
آثار باستانی تنگ سروک مربوط به دوره اشکانیان و حکومت محلی الیمائیان است. برخی محققین این محل را محراب خدایان کهن و عبادتگاه شکوهمند اقوام الیمایی می دانند. پنج سنگ نوشته منقوش در تنگ سروک وجود دارد، اگر از دهانه تنگه حرکت نمائیم به ترتیب حجاری ها را این گونه می بینیم:
سنگ اول(سنگ راهنمائی و خوشامد گوئی است که در آن سه صحنه حجاری شده است)
سنگ دوم (نماد قدرت یا آلبوم عکس پادشاهان الیمایی)
سنگ سوم (متأسفانه نیمی از آن تخریب شده است صحنه جنگ، تزئینات اسب، لباس سربازان و اسلحه ها)
سنگ چهارم (دو مرد با احترام دست به سینه ایستاده اند و گویا در حال ادای احترام  هستند و در قسمت دیگر از این سنگ مردی بر روی تخت خوابیده است)
و سنگ پنجم ( نقش سرباز).