آخرین جاذبه ها
داستان های اخیر
خانه حریری تبریز
خانه حریری، از دیگر خانه های تاریخی دوره ی قاجار تبریز می توان به خانه ی حریری اشاره کرد. این خانه آینه ی تمام نمای هنر دیوارنگاری قجری است و در اوایل حکومت قاجار ساخته شده است. خانه ای است با پنجره های منحنی با شیشه های هفت رنگ و نقاشی های رنگ روغن دوران قاجار و آینه کاری های با شکوه، سقف ها و تاقچه ها و دالان ها، برخی اتاق های خانه سر تا سر پر طرح و نقش و نقاشی اند از نقاشی چهره های زنان قاجار گرفته تا گل و مرغ و قصه ها و روایت های قرآنی و نقاشی مصور اشعار و آیات و افسانه ها.
خانه حریری، از دیگر خانههای تاریخی دورهی قاجار تبریز میتوان به خانهی حریری اشاره کرد. این خانه آینهی تمام نمای هنر دیوارنگاری قجری است و در اوایل حکومت قاجار ساخته شده است. خانه ای است با پنجره های منحنی با شیشه های هفت رنگ و نقاشی های رنگ روغن دوران قاجار و آینه کاری های با شکوه، سقف ها و تاقچه ها و دالان ها، برخی اتاق های خانه سر تا سر پر طرح و نقش و نقاشی اند از نقاشی چهره های زنان قاجار گرفته تا گل و مرغ و قصه ها و روایت های قرآنی و نقاشی مصور اشعار و آیات و افسانه ها.
زیر بنای خانه حریری تبریز۲۵۰۰ متر و دارای یک حیاط اندرونی، یک حیاط بیرونی و دو بلوک خانه است. خانهها رو به قبله هستند و نمای بیرونی ساختمان آراسته شده است از دیوارنگاریها و گچبری گلها و موجودات و موضوعات اساطیری کهن همچون داستان یوسف و زلیخا و دیگر داستانهای تاریخی که بر گرفته از معماری روز آن زمان در اروپاست. پلان بنای ساختمان بیرونی ادامه معماری دوره صفویه است که در اوائل قاجاریه بنا شده است. تاریخ احداث ساختمان اندرونی و نقاشیهای روی دیوارها متعلق به اواسط قاجاریه و برگرفته از مسافرتهای ناصرالدین شاه به اروپاست در جاهایی پوشش زنان کمی متفاوت از پوشش آن روز مردم تبریز است. این خانه زیرزمین بسیار بزرگی دارد که درونش حوضخانه قرار گرفته و کل بنا دارای پی با سنگ و ساروج و دیوارها خشتی با روکش آجری و سقف های مسطح و چوبی هست که بسیار دقیق در دوطبقه بنا شده است.
قرار بر این است که این خانه تبدیل به موزهی مطبوعات، چاپ و دیپلماسی تبریز شود و به همین دلیل میراث فرهنگی تبریز مشغول مرمت داخل خانه به گونه ای که در نوشته ها و عکس ها و روایت و تاریخ است که پس از اتمام مرمت و رنگ و لعاب دادن، بازدیدش برای عموم آزاد می شود. خانهی حریری در ۲۷ دی ما ۱۳۷۷ با شمارهی ۲۲۴۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.