Previous Next

خانه وحشی بافقی

خانه وحشی بافقی بدلیل زيبايي در معماري و ابزار و ظروفي كه در آن وجود دارد، گردشگران بسياري را به خود جذب مي كند.

خانه منسوب به وحشي بافقي خانه اي است از مصالح خشت و گل، جنب مسجد جامع كه داراي هفت اتاق محقر و به صورت چهار فصل بنا شده است. ايوان بزرگي كه در ضلع غربي خانه قرار دارد، زيبايي بنا را دو چندان كرده است. در ضلع شرقي خانه نيز زيرزميني قرار دارد كه در گذشته جوي آبي از آن مي گذشته و به عنوان خنك جا در فصل بسيار گرم تابستان استفاده مي شد. خصوصيات اين خانه را ايرج افشار در كتاب يادگارهاي يزد اين چنين ذكر كرده است: خانه‌اي است مخروبه و كوچك. اين همان خانه اي است كه به نزد مردم به خانه وحشي بافقي شهرت دارد و به مناسبت وجود يك تخته سنگ قبر از قرن ششم كه بر ديوار خانه نصب بود، مورد احترام مردم واقع شده بود. شب ها در آنجا شمع روشن مي كردند و به زيارت مي ‌آمدند. متاسفانه این بنا تخريب شده و از سوي ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان يزد در دهه هشتاد مورد مرمت و بازسازي قرار گرفته است. این خانه که به خانه وحشی بافقی شهرت دارد، در گوشۀ شرقی مسجد جامع بافق واقع بوده و مدّت زمانی دست ورثۀ شیخ شهاب قرار داشت که آن را قلمْ خانه می‌ نامیدند. در دهه پنجاه و قبل از انقلاب، شرکت سنگ ‌آهن برای احیای خانۀ وحشی مختصر تعمیری را در این خانه انجام می دهد. طرحی نیز برای بازسازی آن توسّط مهندس کریم پیرنیا  پیشنهاد می ‌شود. در دهه شصت نیز ادارۀ فرهنگ و ارشاد بافق درخواست می ‌کند که برای جلب جهانگردان، خانۀ نامبرده تبدیل به گنجینه (موزه) شود، امّا متأسّفانه برای گسترش فضای مسجد جامع بافق، خانه تخریب می شود. در آذر ۱۳۷۲ قرار می ‌شود به وسیلۀ شرکت سنگ آهن بافق، بنای یادبودی به نام وی در همان مکان بنیاد شود. برخی از مردم بافق معتقدند که خانۀ وحشی در اختیار کربلایی نامی بوده که خود را نوادۀ وحشی معّرفی می ‌کرده است. این خانه، تنها یک اتاق سالم چهار طاقی داشت که مردم در آن‌ شمع روشن کرده و دخیل می ‌شدند.