Previous Next

ائل گلی

ائل گلی، باغی است در شرق شهر تبریز با یک دریاچه مصنوعی اما بزرگ و عمارتی تاریخی در وسط آن که حدود تاریخ ساختش را به سال 1785 میلادی و یا حتی شاید قبل از تاریخ نسبت می دهند. آن را شاه گلی مینامیدند به معنی استخر شاه که بعد از انقلاب اسلامی به ائل گلی تغییر نام یافت یعنی دریاچه مردم البته برخی مورخین بر این باورند که واژه شاه به معنای بزرگ و با عظمت در اینجا به کاررفته نه شخص شاه اما امروزه اغلب مردم آن را با ائل گلی می شناسند. مرمت و بازسازی هایی در طول دوران در این مجموعه صورت گرفت که البته تمام بازسازی ها بر اساس همان نقشه و شکل اولیه بوده و امروز تبدیل به یکی از مهمترین مراکز تفریحی و گردشگری منطقه شده است.

ائل گلی، باغی است در  شرق شهر تبریز با یک دریاچه مصنوعی اما بزرگ و عمارتی تاریخی در وسط آن که حدود تاریخ ساختش را به سال 1785 میلادی و یا حتی شاید قبل از تاریخ نسبت می دهند.  آن را شاه گلی مینامیدند به معنی استخر شاه که بعد از انقلاب اسلامی به ائل گلی تغییر نام یافت یعنی دریاچه مردم البته برخی مورخین بر این باورند که واژه شاه به معنای بزرگ و با عظمت در اینجا به کاررفته نه شخص شاه اما امروزه اغلب مردم آن را با ائل گلی می شناسند. مرمت و بازسازی هایی در طول دوران در این مجموعه صورت گرفت که البته تمام بازسازی ها بر اساس همان نقشه و شکل اولیه بوده  و امروز تبدیل به یکی از مهمترین مراکز تفریحی و گردشگری منطقه شده است.
در گذشته این استخر، بزرگترین منبع ذخیره آب برای دروازه تهران ، تپلی باغ و  آبیاری باغ هایی که در شرق تبریز قرار داشتند بود . در زمان آق قویونلوها این مکان ایجاد شد و در دوره صفویان گسترش یافت ، در این دوره اطراف محوطه را با دیواری سنگی محدود کردند.سپس در دوران قاجاریه یکی از فرزندان عباس میرزا به نام قهرمان میرزا، وقتی فرمانروای شهر تبریز شد، تصمیم به تعمیر و باسازی این استخر گرفت و عمارتی دو طبقه در میان آن بنا کرد و مسیری را برای عبور و مرور از عمارت به اطراف آن ساخت و در قسمتهای مختلف از کوهی که در مقابل این مسیر قرار داشت، آبشار و جوی های آبی را ایجاد کرد؛ در خیابان اطراف استخر برای زیبایی ، پاکی و فرح بخشی هوا درختان بید تبریزی، بیدمجنون و گل های اطلسی هم کاشته شد . اما قهرمان میرزا قبل از اتمام مراحل تزئین بنا از دنیا رفت و از آنجا که بازماندگانش مرگ او را به فال بد تعبیر کردند، عمارتی که قرار بود کاخ ییلاقی قهرمان میرزا باشد متروک ماند و تنها مورد مصرف آن آبیاری مزارع و باغهای شهر در تابستان بود تا دوره پهلوی. بعد از روی کار آمدن دولت پهلوی ، شهرداری این محل را تبدیل به یک تفریحگاه عمومی کرد و استاندار تبریز به مرمت و تعمیرات اساسی در محوطه شاه گلی همت گمارد. عمارت به علت رطوبت و فرسودگی بنا در سال ۱۳۴۶ هجری شمسی تخریب شد و عمارت فعلی با همان طرح و نقشه در سال ۱۳۴۹ به جای آن بنا شد.
دریاچه ی آن دریاچه ای است  بزرگ به وسعت ۵.۵ هکتار که منبع اصلی آن یکی از شعبه‌ های رودخانه ی لیقوان است که از سمت جنوب شرقی دریاچه به صورت جویباری کوچک وارد شاه گلی می شود. در قسمت جنوبی دریاچه ، تپه بلند جنگل کاری شده ای را می توان دید که  در آن ، سکو هایی با آبشارهای مصنوعی قرار داده شده که آب این آبشارها به دریاچه می ریزد. مخزن آب آنها از چشمه‌ای است که در مرتفع ترین سکو می‎جوشد.  هر سکو، دارای یک ردیف درخت تبریزی و یک ردیف درخت بید در کنار نهرهایی است که به سمت دریاچه می روند.عمق استخر در قسمتهای مختلف دریاچه متفاوت است به این صورت که در گوشه ی شرقی ۳متر و تا ۹ متر در کنار دهنه (خروجی استخر) می رسد. عمارت کلاه فرنگی در میان این دریاچه شبیه جزیره ای است که از دل آب بیرون زده، و از طریق مسیری که در سمت جنوبی دریاچه ساخته اند به محوطه اطراف دریاچه راه دارد. کاخ شاه گلی که در وسط دریاچه مانند جزیره ای زیبا به چشم می آید، عمارتی است هشت ضلعی در دو طبقه که امروز ، به صورت تالار پذیرایی و رستوران ، پذیرای گردشگران است.اندازه امروزی استخر به خاطر احداث فضای گل کاری در اطراف دریاچه در مرمت سال ۱۳۶۷هجری شمسی ، نسبت به گذشته آن کمی تغییر کرده و کوچکتر شده است ، جالب است بدانید که در ابعاد۲۰۰*۲۰۰می باشد.نکته قابل توجه در ساخت این دریاچه آن است که هنگام لایروبی و مرمت آن متوجه شدند که کف استخر روی زمین طبیعی است و آن را با هیچ مصالحی نپوشانده اند.
همچنین بزرگترین ساعت آفتابی ناحیه شمال غرب کشور در این  پارک ساخته شده که  برای عرض جغرافیایی ۳۸ درجه و ۱ دقیقه و ۲۳ ثانیه شمالی و طول جغرافیایی ۴۶ درجه و ۲۲ دقیقه و ۹ ثانیه شرقی محاسبه و طراحی شده است . معمولا ساعت های آفتابی تنها قابلیت نمایش ساعت خورشیدی محلی را دارند. از آنجا که طول جغرافیایی تبریز حدود ۶ درجه با نصف النهار مبنای ساعت رسمی ایران تفاوت دارد. ساعتهای آفتابی معمولی در این شهر زمان خورشیدی را با حدود ۲۴ دقیقه زمانی تفاوت نسبت به ساعت رسمی ایران نشان می دهد. اما محاسبات این ساعت آفتاب بنا بر درخواست شهرداری تبریز طوری انجام گرفته است که بتواند ساعت رسمی ایران را نمایش دهد.
هنگام قدم زدن در این پارک، مجسمه های زیبایی از هنرمندان مجسمه ساز را هم می بینی که با خلاقیتی زیبا ساخته شده اند و زمانی ذهن تو را درگیر می کنند از جمله یکی از آنها  مجسمه ی اسبی است ساخته شده با استفاده از قطعات آهنی و فولادی ماشینهای اسقاطی و اثر بهرام آشفته. جاذبه ها و تفریحات پارک ائل گلی زیاد است تا لحظات خوش و به یاد ماندنی را برایت تداعی کند چونان کافی شاپ ها و رستوران های هم در اطراف میدان ائل گلی و خارج از پارک و هم در داخل پارک و همینطور محوطه اطراف پارک بسیار مناسب پیاده روی و لذت بردن از هوایی پاک است و امکانات قایق سواری بر روی دریاچه هم فراهم است  و هیجان انگیزترین بخش پارک همان شهر بازی اش است که در محوطه باغ احداث شده و   می توان لحظات خوشی را در کنار دوستان و خانواده سپری کرد. چون تبریز شهری است سرد و خشک و با زمستانهایی بسیار سرد پس بهترین زمان برای سفر به این شهر زیبا اواخر بهار و تابستان است ولی پاییز و زمستانش هم دیدنی است خصوصا برای افرادی که در شهرهای گرم جنوب زندگی میکنند حتما زمستان برفی اش هم جذاب است و دیدنی.