Previous Next

کاروانسرای شاه عباسی

کاروانسرای شاه عباسی، مردم آذربایجان آن را گوئجه بئل می خوانند، بنای تاریخی متعلق به دوره ی صفوی است، ساخته شده به دست شاه عباس صفوی،که کاروانسرای کوهستانی او محسوب می شده و طراحی و ویژگی بارزش در بسته بودن بنا است که آن را برای مناطق کوهستانی و سردسیر مناسب کرده است.

کاروانسرای شاه عباسی، مردم آذربایجان آن را گوئجه بئل می خوانند، بنای تاریخی متعلق به دوره ی صفوی است، ساخته شده به دست شاه عباس صفوی،که کاروانسرای کوهستانی او محسوب می شده و طراحی و ویژگی بارزش در بسته بودن بنا است که آن را برای مناطق کوهستانی و سردسیر مناسب  کرده است. گوئجه بئل تمام عناصر یک کاروانسرای شاخص ایرانی را دارد. سردر ورودی، شترخان (محل نگهداری شترها) و محل استقرار مسافران، بخشی از عناصر اصلی این کاروانسرا را تشکیل می دهد. برخلاف کاروانسراهای تیپ فلات داخلی که عناصر به دور میان سرایی ساخته می شدند، این بنا از معماری بومی سرزمین آذربایجان پیروی کرده است.
بنایی است بدون حیاط مرکزی  و پلان آن مستطیل شکل است که در گوشه های بنا با برجک هایی تقویت شده است. هشتی ورودی از طرف غرب به داخل سالن با ۵ گنبد عرقچین باز می شود، سالن های طرفین کالدور میانه از هر طرف ۵ سالن (جمعا ۱۰سالن) از کالدور مرکزی منشعب شده است، دیوارها در داخل و خارج با سنگ مالون بنا شده و سقف ها آجری است. سقف راهرو مرکزی با گنبدهای عرقچین و سقف سالن های شمالی و جنوبی طاق آهنگ است. این بنا دارای یک سالن بزرگ و غرفه های متعدد است.