Previous Next

موزه ی تخصصی ایلخانی مراغه

نوع موزه تخصصی مراغه باستان شناسی است موزه مراغه به منظور معرفی دوره ایلخانی از تاریخ کشور تشکیل و در فهرست موزههای رسمی کشور جای گرفت و با تمرکز و انتقال صدها اثر برجسته و گردآوری مجموعه ای نسبتا کامل از آثار مختلف ایلخانی شامل انواع سفال، کاشی، سکه، فلز، شیشه و کتابت، این موزه به عنوان منبع مطالعاتی و پژوهشی در اختیار محققان و بازدیدکنندگان قرار گرفته است.

ساختمان موزه ایلخانی مراغه و بنای یادبود روی مزار اوحدی مراغه ای شاعر قرن هفتم و هشتم هجری قمری، بین سال های 1353 تا 1357 اجرا شد و با نمایش گذاشتن آثار عرضه شده از دوره های مختلف تاریخی دایر گردید. شهرستان مراغه در دوران ایلخانی از موقعیت برجسته ای برخوردار شد و به علت انتخاب این شهر به عنوان اولین پایتخت ایلخانان، مرکز ثقل این سلسله محسوب گردید. عصر احیای فرهنگ و تمدن و سازندگی دوباره ایران، پس از یک دوره طولان قتل، غارت و ویرانی مغولان، از ان آغاز می شود.
موزه ایلخانی مراغه به منظور معرفی این دوره خاص از تاریخ کشورمان که گستره ی آن از هرات تا فرات بوده است در فهرست موزه های رسمی کشور ایران قرار می گیرد. با تمرکز و انتقال صدها اثر برجسته و گردآوری مجموعه ای نسبتا کامل از آثار مختلف ایلخانی شامل انواع سفال، کاشی، سکه، فلز، شیشه و کتابت، این موزه به عنوان منبع مطالعاتی و پژوهشی در اختیار محققان و بازدیدکنندگان قرار گرفته است. 
هنر سفال گری دوره ایلخانی را می توان عصر طلایی سفال گری دوره اسلامی نامید. سفال گری دوره ایلخانی که پس از دوره طولانی فترت ناشی از انهدام مراکز مهم سفال گری و فرار هنرمندان سفال گر از یورش مغولان دوباره نضج می گرفت. توام با تغییرات مهمی در نوع ساخت، تزیینات و لعاب سفالینه ها در مراکز جدید سفال گری بوده است. از خصوصیات بارز سفالینه دوره ایلخانی، تنوع ساخت با تکنیک های مختلف سفال گری و تنوع تزیینات سفالینه هاست.
موزه مراغه از انواع تکنیک های رایج و تزیینات متفاوت سفال گری دوره ایلخانی نمونه های ارزشمند و منحصر به فردی را در اختیار دارد. سفالینه هایی با تزیینات زیر لعاب شفاف در زمینه شیری و فیروزه ای، سفالینه هایی با تزیینات روی لعاب یا مینایی، سفالینه هایی زرین فام و لاجورد و همچنین کاشی های هشت پر و نقش برجسته  با لعاب های فیروزه ای  و زرین فام از آن جمله اند.تزیینات این سفالینه ها متنوع و شامل انواع نقوش هندسی، نقوش گیاهی از برگ های متراکم اسلیمی و طوماری، نقوش حیوانی مثل غزال دونده، ماهی، اردک و پرندگان، نقوش انسانی از مجالس رقص، نوازندگی، شکار و کتیبه هایی از اشعار فارسی، ضرب المثل ها، دعاهای معروف و نقوش ترکیبی بوده است که در هر یک از مراکز سفال گری به ترتیبی خاص اجرا می گردید. در سفالینه های ایلخانی علاوه بر آرایش منقوش، تزییناتی در فرم سفالینه ها نیز وجود داشته است که آثار مشبک پوشیده با لعاب شفاف، سفال هایی با نقوش کنده، برجسته و نقش های قالبی از آن جمله هستند. 
سکه های موزه ایلخانی مراغه، از کامل ترین مجموعه مسکوکات ایلخانی کشور است و تقریبا از همه ایلخانان ایران، سکه های  ارزشمندی را در خود جای داده است. پول رایج ایلخانان به لحاظ کاربرد اقتصادی و معاملات تجاری و رسمی، به صورت پشتوانه تک فلزی و نقره بود. سکه های طلا برای مقاصد ویژه، ایام عید  و جشن ها ضرب می شد و سکه های مسی یا فلوس در معاملات روزمره رواج داشت.تنوع نقوش سکه ها در دوره ی ایلخانی معرف فرهنگ و تمدن آن عصر بوده و نقوش و مظاهر آیینی ادیان و فرقه ای مختلف ضرب شده بر روی آنها، گویای تساهل مذهبی مغولان است.
هنر شیشه گری در دوره ایلخانی به علت فرار شیشه گران به کشورهای مصر و سوریه از رونق افتاد. شیشه های موزه مراغه از نمونه های نادر عصر ایلخانی است که دارای تزیینات مختلف شیشه گری است که از نقاط مختلف کشور به دست آمده است. در بخش مجموعه فلز موزه مراغه نمونه های ارزشمندی از هنر فلز کاری دوره ایلخانی شامل انواع ظروف فلزی، پیه سوزهای مفرغی و شمعدان های برنزی وجود دارد که به روش های ریخته گری، قلم زنی و طلاکوبی ساخته شده اند.