Previous Next

شهر باستانی سیراف

بندری که در آن زمان بیش از سیصد هزار نفر جمعیت داشته و به دلیل آزادمنشی دینی در این بندر بین‌ المللی پیروان مذاهب گوناگونی همچون: زرتشتیان، مسیحیان، مانویان، یهودیان، بوداییان و ملیت هایی مثل رومیان، یونانیان و چینی ها در این بندر زندگی می کرده‌ اند.

بندر سیراف یا (طاهری) از توابع بخش مرکزی شهرستان کنگان در شهرستان کنگان استان بوشهر در جنوب ایران واقع است. این بندر مرکز دهستان طاهری می باشد. در فاصله قرون دوم تا پنجم هجري قمري/ هشتم تا دوازدهم ميلادي، بندر باستاني و تاريخي سيراف (طاهري امروزي) يكي از بزرگترين و باشكوه ترين بنادر ايراني و اسلامي در سرتاسر حوزه خليج فارس به شمار مي رفت. بر اساس مطالعات باستان شناسی و شواهدی که تاکنون نیز موجود است قدمت این شهر باستانی به دورده ساسانیان می رسد و برخی، تاسیس این شهر را به اردشیر بابکان نسبت می دهند. بنابراین سیراف در دوره ساسانی و اسلامی پررونق ترین و بزرگترین بندر کشور بود که روابط تجاری زیادی با چین داشت و تا قرن چهارم قمری رونق زیادی داشت اما وقوع دو زلزله مهیب در آن همه چیز را تغییر داد و بخشی از شهر را زیر آب برد تا جایی که اگر امروز هم در آب های کم عمق کنار سیراف جست و جو کنید، بقایایی از سنگ های ساختمان های شهر را در زیر آب خواهید دید. شهر، داراي سيستم فاضلاب و لوله كشي سفالي بوده و بيمارستان بزرگي در آن احداث شده بود. علاوه بر اين سيراف داراي چندين مسجد بزرگ و كوچك بوده كه معروفترين آنها مساجد جامع و امام حسن بصري مي باشد.
هنرمندان سيرافي يا مقيم سيراف در كارگاه هاي خاصي، مرواريدهايي را كه از نواحي مختلف خليج فارس مي رسيده، پردازش هنري مي كردند و سپس آن مرواريدها را به هند، چين و آفريقا صادر مي نمودند. هنر گچ بري نيز در بندر باستاني سيراف رواج كامل داشته و مردمان متموَل و ثروتمند سيراف، اغلب ديوارها و سقف هاي خانه هاي خود را با نقوش و طرح هاي چشمگيري گچبري مي كردند. مردمان خوش ذوق سيراف حتي در آيين دفن مردگان خود نيز مسايل هنري را رعايت مي كردند. آنان سنگ قبرهاي مكعب شكلي بر قبرهاي مردگان خود مي گذاشتند و آيات قرآن كريم و نام متوفي را با خط كوفي بسيار زيبا بر سنگ هاي مخصوص حك مي كردند. سيراف بندري بوده كه در باريكه اي ميان كوه و دريا قرار داشته و به همين دليل از چشم انداز بسيار زيبا و استثنايي برخوردار بوده است. بازمانده‌ های این شهر باستانی در نزدیکی بندر سیراف کنونی دیده می‌ شود. اما غیر از پیشینه تاریخی که بندر سیراف دارد، این بندر در یکی از بکرترین خشکی های خلیج پارس قرار گرفته و به طوری که اگر در کنار ساحل آن قدم بزنید یا با خودرو از جاده ساحلی عبور کنید حتی سنگریزه های کف دریا را هم خواهید دید آرامش و اصالتی که بندر طاهری یا سیراف قدیم دارد شاید هیچ یک از شهرهای جنوبی کشور نداشته باشد. معماری بومی این بندر نیز دیدنی است. مصالح به کار رفته در ساخت خانه های روستایی خشت، گل، چوب و سر شاخه درختان است. بیشتر خانه ها در یک طبقه با حیاط های بزرگ ساخته شده اند. سقف خانه ها، مسطح و با چوب چندل و اندود کاهگل پوشیده شده است. همچنین در اغلب خانه ها، مکانی برای نگهداری دام، انبار غله و علوفه و همچنین مکانی برای نگهداری ابزارآلات صیادی وجود دارد.