Previous Next

کبودانی خواف

«مجموعه گردشگری کبودانی» در هشت کیلومتری شهرستان خواف، در منطقه ‌ای جلگه ‌ای واقع شده است. این مجموعه مشتمل بر آرامگاه سلطان محمود کبودانی، عارف قرن هشتم، مسجدی تاریخی و حوض انبار می‌ باشد.

در چند کیلومتری شمال شهرستان خواف، در سمت راست جاده، آنجا که جنگلهای طاق فضای جنگل گونه ای به کویر داده است مزار، مسجد و حوض انباری در کنار هم قرار دارند که به مزار کبودان مشهور است. در این محل که در حال حاضر جز این سه اثر دیواری بر پا نیست در سابق قصبه آبادی وجود داشته است که حافظ ابرو آن را به همین نام کبودان از قراء مشهور ولایت خواف به شمار آورده است. مزار ظاهراً متعلق به سلطان محمود کبودانی از عرفای ولایت خواف است. بنا یکپارچه و ساخته شده از آجر است. گنبدی بلند بر روی قبر بنا شده و چهار صفه با ضربه آجری فضای زیر گنبد را شکل داده است. طول قبر نزدیک به شش متر ا ست. ایوان ورودی مقبره به ارتفاع ده متر و عرض جبهه ورودی نیز به همین اندازه می باشد. بعلاوه بیوتات متعددی در پیرامون مقبره وجود دارد که حاکی از آن است که در زمانهای پیش زائران و مسافران می توانسته اند در همین حجره ها اقامت کنند.
در جبهه شرقی مقبره و چسبیده به بنای مقبره آثار ساختمان فرو ریخته ای هنوز وجود دارد که نشان می دهد در این مکان مسجدی بسیار زیبا وجود داشته که با راهروی باریک و ته پوش به داخل مقبره راه داشته است. نگارهای فوق العاده زیبایی از گچ و نوعی رنگ اخرایی قرمز تمامی محراب و طاق نماهای اطراف مسجد را زینت داده است. دو گلواره بسیار ظریف و رنگی به شکل گل هشت پر در بدنه ضلع شمالی مسجد دیده می شود که نامهای علی و محمد به صورت تزئینی در مرکز دایره این گلبرگها نوشته شده است. این گلها همانند گنجی در ویرانه مسجد و گلی در ناباوری کویر هنوز به رنگ و جلوه گلهای تازه دمیده نظر را بخود جلب می کنند. سقف مسجد فرو ریخته اما چهار زاویه آن سالم و گچ کاریهای آن هنوز پابرجاست. علت اینکه مقبره هنوز پا بر جاست و مسجد از هم پاشیده است این است که دیوارهای اصلی مسجد از گل ساخته شده و فقط حواشی و نماها قائم به ستونهایی ازآجر است. در کنار مقبره و مسجد و با فاصله کمی در جنوب مقبره، انباری قدیمی به چشم می خورد که تبعیت آن از نوع معماری سرطاقها گواه وحدت معمار و همزمانی ساخت آن با بقیه بناهای تاریخی این مکان است. ساختمان مسجد و مزار سلطان محمود کبودانی به اعتبار زیبایی و ظرافت و ویژگیهایی که در معماری آن بوده است و حداقل به اعتبار این که این دو بنا یادگار دیاری بر باد رفته است، باید بیشتر از اینها مراقبت می شد. در حال حاضر قسمتهایی از مسجد مرمت شده است.