Previous Next

آرامگاه شیخ علاءالدوله سمنانی

احمد بن محمد بن احمد البیابانکی سمنانی که از لحاظ مقام دینی به لقب رکن الدین و به مناسبت خدمات دوران جوانی در دستگاه دیوانی، به علاء الدوله ملقب شده است، از عرفای قرون هفت و هشت هجری قمری است.

آرامگاه شیخ علاءالدوله سمنانی، یکی از بناهای باستانی واقع در روستای صوفی ‌آباد در شهرستان سرخه سمنان است. این مکان در آغاز بنایی رفیع و با عظمت بود که بدستور عمادالدین جمال‌الدین عبدالوهاب وزیر سلطان محمد خدابنده از خشت خام ساخته شد و شیخ علا الدوله سپس خانقاهی بر آن افزود. ساختمان مفصل آرامگاه شامل دو قسمت است، قسمت اصلی بنا مربع شکل به ضلع هفت متر است که در گذشته گنبد عظیمی بر روی آن قرار داشته و در حال حاضر تنها یک فیلپوش زاویه جنوب غربی مقصوره آن باقی مانده است. در چهار طرف این محوطه راهروها و اتاق‌ های متعدد ساخته‌ شده است. مزار عماد الدین جمال ‌الدین عبدالوهاب بانى این بنا نیز در داخل این قسمت قرار دارد که در حال حاضر اثرى از مرقد دیده نمی‌ شود. قسمت دوم، ایوان رفیع و بلند آرامگاه است که رو به مشرق قرار دارد و از آجر ساخته‌ شده که عبارت از دو جرز آجرى بلند به ارتفاع تقریباً ۸.۵ متر بوده و مشتمل بر دو تاق نمای تیزه دار آجرى بدون تزئین است. مزار شیخ که در بیرون ایوان و بر صفحه ‌ای بزرگ واقع‌ شده است داراى ۱.۶۰ متر طول و ۱.۱۰ متر عرض و ۷۰ سانتی‌ متر بلندى مشتمل بر دو سنگ ‌قبر است. اشعارى بر سنگ مزار حجاری ‌شده است. روى قبر شیخ علاءالدوله، نرده ‌ای آهنین و سقف دار نصب شده است که قبر را از اشعهٔ سوزان آفتاب کویر حفاظت ‌کند. قسمتی از این بنای ارزشمند ویران ‌شده اما میراث فرهنگى استان سمنان، قسمت‌ هایی را بازسازى کرده است. این مکان یکی از مراکز مهم تجمع عارفان، دانشمندان و شاعران در اواخر قرن هفتم و اوایل قرن هشتم هجری قمری بوده و به علت اهمیت و احترامی که بزرگان و فرمانروایان این دوره برای عارف بزرگ سمنانی قائل بودند، قبله ‌گاه فکری آنان به شمار می ‌رفت. در تذکرة الشعرای دولتشاه سمرقندی آمده است که خواجوی کرمانی شاعر معروف قرن هشتم هجری قمری سال ‌ها در همین خانقاه به خدمت شیخ علاءالدوله سمنانی مشغول بوده است و گردآوری دیوان اشعار علاءالدوله سمنانی را نیز به وی نسبت داده ‌اند.