Previous Next

خانه تاریخی نیکدل تبریز

خانه تاریخی نیکدل تبریز ، خانه ای است تاریخی، با قدمت ۱۵۰ ساله، که متعلق بوده است به خانواده قره باغی و در سال ۱۳۳۵ به مرحوم حاج بیوک آقا ابراهیم نیکدل که ایشان هم از تجار وارد کننده لوازم خانگی تبریز بوده، فروخته می شود و از آن پس به خانه ی نیکدل معروف می شود.عمارتی است دو طبقه که شاخص های معماری قاجاری در جای جای آن به چشم می خورد، چونان پنجره های اُرُسی و اتاق های گوشواره ای، پنجره هایی که یادگاری از روزگاران قدیم و الهام گرفته از طرح های اصیل اسلیمی است. خانه نیکدل در ۱۴ مرداد ۱۳۸۲ به ثبت ملی ایران می رسد.

خانه نیکدل یکی از زیباترین خانه های تاریخی تبریز است که طاق های قوسی، پنجره های ارسی و حوض زیبا و درخت های کهن دور حوض شما را مجاب می کند تا دقایقی چشمانتان را به دیدن این زیبایی بسپارید. قبل از وارد شدن به خانه، عظمت این خانه دو طبقه را خواهید دید که از پشت دیوار خودنمایی می کند. سازنده این بنا سید ابراهیم نیکدل، سرمایه دار و واردکننده لوازم خانگی بود که شاخص‌ترین این لوازم، چرخ خیاطی‌هایی بود که از ژاپن وارد می‌شد. فرزندانش پیشه ی پدری را ادامه دادند و فروشگاه‌های لوازم خانگی نیکدل همچنان در تبریز دائر است.
این خانه تاریخی قاجاری همچون سایر خانه های تاریخی متعلق به دوران قاجار در تبریز، حیاط اندورنی و بیرونی ؛ طنبی ، اتاق مهمان و طاق های قوسی و شیشه های رنگی دارد تا وقتی نور سپید از قلب شیشه رد می شود به هزار رنگ الوان تبدیل شود و زیبایی و شکوه رنگی ایرانی را برایتان نمایان کند. خانه در دو طبقه ساخته شده و شامل تالار بزرگ مستطیل‌شکل در مرکز بنا و دو راهرو و دو اتاق جانبی در ضلع شرقی تالار است و ایوانی ستون‌دار در ضلع جنوبی بر ارسی‌های زیبای خانه سایه انداخته است. با وارد شدن به داخل بنا، پنجره های ارسی توجه شما را به خود جلب خواهد کرد؛ پنجره هایی که یادگاری از روزگاران قدیم و الهام گرفته از طرح های اصیل اسلیمی است. تزئینات به کار رفته در این ساختمان شامل سقف و حوضخانه دارای کادر بندی بسیار زیبا و گچبری های آیینه کاری شده است و این خانه جزء معدود خانه هایی است که در تزئینات آن از آیینه کاری استفاده شده است.این خانه شامل دو حیاط اندرونی و بیرونی است که حیاط اندرونی در ضلع جنوبی و حیاط بیرونی در ضلع شمالی بنا قرار دارد. از حیاط بیرونی توسط دو رشته راه پله ۱۳ تایی وارد راهروهای جانبی و بنا مي‌توان شد. ضلع شرقی حیاط اندرونی شامل یک طنبی کوچک و چهار اتاق می باشد. ارتباط حیاط اندرونی و بیرونی از زیر راهروری غربی ساختمان اصلی است. دسترسی به حیاط بیرونی از یک هشتی ورودی در ضلع شمالی بنا می باشد. این حیاط بزرگ‌تر و شامل دو حوض سنگی است.پس از گردش در اتاق های خانه راهی زیرزمین می شوید. با گذر از پله های زیرزمین این احساس در شما به وجود می آید که وارد فضای زنده گذشته اید. زیرزمین شامل حوضخانه و دو راهرو در طرفین،فضای مرکزی و دو اتاق جانبی در طرفین این راهرو و یک اتاق در ضلع شرقی بنا است و هم چنین بنا شامل اتاق های گوشواره در بالای راهرو های جانبی طبقه همکف می باشد و این مکان به دلیل استفاده از ارتفاع رفیع طنبی صورت گرفته است. تزئینات به کار رفته در این ساختمان نيز شامل سقف و حوضخانه دارای کادر بندی بسیار زیبا و گچبری های آیینه کاری شده مي‌باشد و اين خانه جزء معدود خانه هایی است که در تزئینات آن از آیینه کاری استفاده شده است. سرستون های زیبای گچی، ارسی های نمای جنوبی بنا و آجر کاری نما و هره های دیوار را شامل می شود.گفته می شود نقاشی های دیواری که در این خانه پس از ساخت بنا کشیده شده است توسط سه روس که در تبریز زندگی می کردند انجام شده و تصویر سالارقلی خان مالک خانه نیز آنجا وجود دارد.